Əgər proqram düzgün tərtib edilməyibsə, yaxud istifadə olunan məlumatlar natamam və ya qərəzlidirsə, nəticə də qeyri-dəqiq ola bilər. Buna görə də hakim süni intellektin verdiyi rəyə tam kor-koranə inanmalı deyil. Həmin rəy yalnız yardımçı sübut kimi qiymətləndirilməli və digər sübutlarla – sənədlərlə, şahid ifadələri ilə, ekspert rəyləri ilə birlikdə dəyərləndirilməlidir. Hakim yalnız süni intellektin nəticəsinə əsaslanaraq qərar verməməlidir.
Asim Abbasov qeyd edib ki, süni intellektin hüquq sistemində tətbiqi bir sıra risklər doğura bilər. Əgər süni intellektin öyrədildiyi məlumatlarda qərəz və ya səhvlər varsa, nəticələr də qeyri-obyektiv ola bilər. Bu isə məhkəmənin ədalətsiz qərar qəbul etməsinə səbəb ola bilər. Hakimlər süni intellektə həddindən artıq güvənsələr, qərarvermə faktiki olaraq texnologiyaya ötürülə bilər. Bu isə insan faktorunun zəifləməsinə və məhkəmə müstəqilliyinin formal xarakter almasına gətirib çıxara bilər. Süni intellekt çox böyük həcmdə şəxsi məlumatları emal etdiyindən, onların sızması və ya qanunsuz istifadəsi təhlükəsi vardır. Süni intellekt ölkə məhkəmə sistemində yardımçı alət kimi faydalı ola bilər. Bunlara misal olaraq, telefon yazışmaları, elektron poçtlar, sosial şəbəkə paylaşımlarının avtomatik təhlili, bank əməliyyatlarının yoxlanılması, şübhəli və qanunsuz əməliyyatların aşkarlanması, mətnlərin, musiqi və vizual materialların müqayisəsi və plagiatın aşkarlanması kimi işlərdə istifadə oluna bilər.
Vəkil həmçinin deyib ki, oxşar məhkəmə işlərinin müəyyən edilməsi və hakimə praktika üzrə tövsiyələrin təqdim olunması, qanunvericilik aktlarının və məhkəmə presedentlərinin tez və dəqiq axtarışı üçün köməkçi vasitə kimi istifadəsində köməkçi rolunu oynaya bilər.
