Səhər saat 08:55. Poliklinikanın qapısı açılanda hamı bir nəfər kimi içəri daraşır. Heç kim gözləmir, heç kim bir-birinə yol vermir. Hətta bir qadın, qucağında körpəsi olan gənc bir ananı əzib keçmək istəyir. Mən isə kənarda dayanıb siqaretimin tüstüsünə qarışan bu mənzərəni izləyirəm.
