Tətil çox vaxt təqvimdə işdən azad günlər kimi görünür, amma əslində o, insanın özünə ayırdığı ən dəyərli zamandır. Günlərin axınına qarışıb gedərkən çox zaman bədənimizi işə məcbur edir, ruhumuzu isə sonraya saxlayırıq. Tətil isə bu tarazlığı yenidən qurmaq üçün verilmiş nadir fürsətdir. Onu sadəcə harasa getməklə yox, necə yaşamaqla dəyərləndirmək əsasdır.
Araşdırmalar göstərir ki, tətildən həqiqətən fayda görən insanlar onu planlı yox, şüurlu şəkildə keçirənlərdir. Hər saatı doldurulmuş proqramlar, ardıcıl görüşlər və görülməli siyahılar istirahət hissini azaldır. İlk günlərdə heç nə etməmək, bir az yavaşlamaq, bədənin və beynin öz ritmini tapmasına imkan vermək ən sağlam başlanğıcdır. Bu sakitlik insanın gündəlik həyatda nə qədər yorulduğunu hiss etməsinə və onu tədricən buraxmasına kömək edir.
Tətilləri dəyərləndirməyin əsas yollarından biri diqqəti dəyişməkdir. Hər gün eyni küçələr, eyni ekranlar və eyni səs-küy içində olan beyin yeni görüntülərə və fərqli ritmlərə ehtiyac duyur. Bu dəyişiklik mütləq səyahət şəklində olmaya da bilər. Bəzən eyni şəhərdə fərqli bir məkan, təbiətə yaxın bir gün və ya telefonsuz uzun bir gəzinti də eyni təsiri yaradır. Vacib olan fiziki məsafə yox, zehni azadlıqdır.
Tətil zamanı işlə əlaqəni minimuma endirmək də onun dəyərini artırır. Davamlı mesajlara baxmaq, elektron poçtu yoxlamaq və ya iş mövzularını düşünmək beynin istirahət rejiminə keçməsinə mane olur. Araşdırmalar göstərir ki, işdən tam ayrılaraq dincələn insanlar tətildən sonra daha enerjili və diqqətli olurlar. Bu, tətilin məhsuldarlığı artıran paradoksal gücüdür.
Tətillər həm də özümüzlə əlaqəni bərpa etmək üçün ideal zamandır. Adətən vaxt tapmadığımız sadə zövqlər bu günlərdə daha dərin mənalar qazanır. Kitab oxumaq, yazmaq, rəsm çəkmək, musiqi dinləmək və ya sadəcə səssizliyə qulaq asmaq daxili balansı bərpa edir. Beyin üçün bu cür fəaliyyətlər yenilənmə mənbəyidir və yaradıcılığı gücləndirir.
Zaman anlayışı da tətildə dəyişir. Günlərin uzandığını hiss etmək yeni xatirələrin yaranması ilə bağlıdır. Hər gün eyni şeyləri etmək yerinə kiçik fərqlər yaratmaq, yeni dadlar sınamaq, fərqli marşrutlarla gəzmək tətili daha dolğun və yaddaqalan edir. Bu xatirələr isə sonradan gündəlik həyatın içində enerji mənbəyinə çevrilir.
