Mövsüm ərzində “Müellbyu”ya artıq “İsveçin “Lesteri” ləqəbi verilmişdi. Amma “sarı-qaralar”ın nağılı “tülkülər”dən də heyrətamiz alındı. Cəmi 1500 nəfər əhalisi olan bir kənddə bayram idi. Sakinlər ötən gün sevimli komandalarının çempionluğunu qeyd edirdilər. Halbuki, 2016-cı ildə klub üçüncü liqada qalmaq uğrunda mübarizə aparır, iflasın bir addımlığında idi. Klubu nə xarici investorlar, nə də yerli milyarderlər xilas etdi. Bunu yerli qəhrəmanlar bacardı.
Onlardan biri Hasse Larsson idi. O, “Müellbyu”da 9 il oynamış, həmin illərin yarısında komandanın kapitanı olmuşdu. Larsson dəfələrlə sübut edib ki, sinirləri poladdan möhkəmdir. O, prostat xərçəngini və beyin şişini məğlub edib, amma həyat eşqini itirməyib. Klub iflasın astanasında olanda, Hasse idman direktoru vəzifəsini qəbul etdi. Üstəlik, bu “intihar postunda” 3 il tamamilə pulsuz çalışdı. O, gənc istedadlar axtarır, onların inkişafı və satışı ilə məşğul olurdu, amma maaş almırdı. Ailəsini isə öz ferması dolandırırdı.
Futbolçular da onun kimi fədakar idilər. Demək olar ki, bütün komanda gündüz işləyir, axşam isə məşqlərə gəlirdi. Bütün məşqçi heyəti də əlavə işlərlə məşğul olurdu ki, klubun az büdcəsini maaşlara sərf etməsinlər. Asan deyildi, amma birgə çətinlikləri aşaraq, “Müellbyu” əsl ailəyə çevrildi. 2016-cı ilin son turunda klub üçüncü liqada qalmağı bacardı, 2018 və 2019-cu illərdə isə ardıcıl yüksəlişlərə nail olaraq Allsvenskana - İsveçin elitasına çıxdı. Komanda burada böyük şəhər klubları arasında nağıl qəhrəmanı rolunda idi. Klub prinsiplərindən dönmədi. İstedadlar tapır, varlı rəqiblərinə satır, amma inkişafını dayandırmırdı.
