Bu da son kadr... Salyan şəhəri, dördyolun yaxınlığında qəbiristanlıq, güllər düzülmüş qabarıq torpaq haşiyə - məzar. Kürün o dünyadakı ünvanı.
Mən Əlisəmid Kürün özünə “Əlisəmid”siz yalxı Kür deyərdim.
O dünyada, ya bu dünyada, harada olur-olsun, insanın şişirdilməsinin, aşırı şişirdilməsinin əleyhinəyəm. Ötən əsrin 80-ci illərinin sonlarında Əlisəmidin ilk şeirlərini oxuyanda çox da bəyənməmişdim. Fikrimi Bakıdan, səhv eləmirəmsə indiyə qədər Zahid Sarıtorpağa yazdığım yeganə məktubumda da bildirmişdim.
Əlisəmid Kür 90-larda gəldi!
Amma adını unutduğum ilk kitabında – vikipediyadan düzəliş verirəm: “Rəngli kölgələr”, 1989 – iki misrasından təsirləndiyimi xatırlayıram. Necəydi o misralar? Bu: