525.az portalından əldə olunan məlumata əsasən, ain.az xəbər verir.
Cavid MUSA
Hamının arxasıyca birisi gəlir,
Mənim arxamca gələn kölgədir.
O da, işıqlı günlərin yoldaşlığıdır,
Qaranlıq yerlərdə tərk edir məni.
Yenə yalnızlığa bürünür ruhum,
Yenə dərdlərim məni təkləyir,
Bağırır üstümə elə kükrəyir.
Yapışır əlləri çiyinlərimdən,
Hey özünə tərəf əymək istəyir.
Dərdlərim əynimdə bir nimdaş kimi,
Boynumdan asılıb ağır daş kimi.
Allahım içimdən bir dua keçir,
Axı niyə balaca dünya yaratdın?!
Ruhum yer tapmır dolaşmaq üçün.
Bezmişəm dərdlərin köhnələrindən,
Təzə dərd ver mənə savaşmaq üçün.
Təşəkkür edirəm
Təşəkkür edirəm ayaqlarımın səsinə.
Ayaq deyil, ayaq səsi uzaqlara aparır məni
Baxma, bədənimi daşıyarkən yorulur.
Hər addımı bir not
Qəlbimin dərdlərinə sanki nəğmə oxuyur.
Təşəkkür edirəm əllərimin səsinə.
Tək əldən səs çıxmaz deyiblər
İnsanı əlindən tutanı lazım
Çətinə düşdüyüm zaman
öz əlim öz əlimdən tutur.
Təşəkkür edirəm ürəyimin səsinə.
O, mənə yalan demir, yalan danışmır.
O, mənə həqiqəti güman danışmır.
Ağlım qarışır, beynim dayanır
Ürəyimdən gələn səs məni təhlükədən qoruyur.
Bir yığın sıxıntı, problem varkən
Təşəkkür edirəm qulağıma gələn qəfil səsə
Ele bil göydən, səmadan deyildi nəsə.
Təşəkkür edirəm Allahım sənə
Məni böcək də yarada bilərdin
İnsan yaratdın!
Ağac
Yazılan taleyin yükünə bir bax,
Boyuna, buxuna, kökünə bir bax.
Torpağı, suyu, havanı taram
saxlayan Ağac qorxudan tir-tir
Bir dəmir parçasının əlində əsir.
Ömrü gödək kəsilsə belə,
ən uzun ömür canlıdır ağac.
Təbiətin əyilməz qürur sütunu
Ahıyla necə ehtişamlıdır ağac.
Torpağın dərdini çəkir içinə.
Kökü, dərdlərinin ayağlarıdır.
Yayılır sakitcə yerin səthinə
Başına nə qədər dərd açılırsa
Kökü bir o qədər gedir dərinə.
Ətirli, şirəli, rəngli gül-çiçək
Bir igid oğlanın, alagöz qızın
Ruhunu oxşayan, könlünü alan
Məhəbbət dolu eşq bağlarıdır.
Bu yaşıl yurdun meyvələri də
Ağacın doğulan uşaqlarıdır.
Bəziləri çürük çıxır, bəziləri saf
Nə edək bəxtinin qisməti belə,
Dərdləri işləmiş onun geninə,
Kimsə sığal çəkməz balta yerinə.
Yarpaq - dostları, qonaqlarıdır,
Sürüşəcək bir gün torpağa sarı,
Günəşlə savaşda uduzdu yenə
Rəngi abırından olubdu sarı.
Allaha dua edən budaqlarıdır
Qol açıb, gözləyir göyün üzünü.
İnsan da yalvarır yaradanına
Görəsən, kim deyir sözün düzünü?!
Qabığı şeirin varaqlarıdır,
Yazır öz alnına şeirlərini.
İndi də hardasa yaşıl bir ağac
Qovuşdurur yenə sevənlərini.
Sonrakı hadisələr barədə daha çox məlumat almaq üçün ain.az saytını izləyin.
