1925-ci ildə ABŞ-da orta ömür uzunluğu cəmi 58 il olanda məşhur elmi jurnal Popular Science iddialı gələcək proqnozlaşdırıb: insanlar 1000 il yaşayacaqlar...
Poliqon-nun məlumatına görə, PopSci yazır ki, o dövrün elmi nailiyyətləri - insulinin kəşfindən vitaminlərin və peyvəndlərin yaranmasına qədər - ölümlə mübarizənin inqilabi baxışını ilhamlandırıb.
"O zaman biz gözləməliyikmi ki, zaman keçdikcə elmin orta ömrü uzatması mümkün olacaq, o vaxta qədər biz Metuşelah kimi həyatımızı illərlə deyil, əsrlərlə ölçə bilərik?", deyə 1925-ci ilin iyulunda jurnalist Con E. Lodq yazıb.
Bu gün, bir əsr keçsə də, elm hələ də bizi minilliyə yaxınlaşdırmayıb, lakin genetika, hüceyrə mühəndisliyi və immunoterapiyada irəliləyişlər yeni üfüqlər açır. Müasir tədqiqatlar - genlərin redaktəsindən hüceyrənin yenidən proqramlaşdırılmasına qədər - laboratoriya siçanlarının ömrünü artıq uzadıb və orta əsr bitki keçisinin nəslindən olan metformin potensial yaşlanma əleyhinə dərman kimi tədqiq edilir.
Bununla belə, bir əsr əvvəl olduğu kimi, irəliləyişlər maneələrlə üzləşir: təcrübələrin əksəriyyəti yalnız heyvanlar üzərində işləyir və praktiki tətbiqdən əvvəl sosial və etik problemlər gözləyir. Kimlərin uzunömürlülük müalicələrinə çıxışı olacaq? Orta ömür uzunluğunun 200 olduğu dünya necə dəyişəcək?
Keçmişin nikbinliyi vaxtından əvvəl ola bilərdi, amma boşuna deyildi. Biz artıq bir sıra ölümcül xəstəliklərə qalib gəldik, milyonlarla insana illər bəxş etdik və qocalığın keyfiyyətini əhəmiyyətli dərəcədə yaxşılaşdırdıq. Bu, ölməzlik deyil, tarixin göstərdiyi kimi, ən iddialı arzular belə bir gün reallığa çevrilə bilər - bu əsrdə olmasa, o biri əsrdə.
Poliqon.info
