Şimali Sentinel adası, Hind okeanında yerləşən və Benqal körfəzindəki Andaman adaları arxipelaqına daxil olan kiçik bir ada olaraq, Hindistanın idarə etdiyi ərazilərdən biridir.
Manset/az xarici mediaya istinadən xəbər verir ki, bu ada, təbii gözəllikləri və büllur təmiz suları ilə tanınsa da, turistlər üçün dünyanın ən təhlükəli yerlərindən biridir.
Adaya yaxınlaşan hər kəsin həyatı ciddi təhlükə altına düşə bilər, çünki burada yaşayan Sentinellilər, hər hansı bir xarici şəxsi oxlarla öldürməyə çalışırlar.
Ən ibtidai insan cəmiyyəti
Şimali Sentinel adasında təxminən 400 nəfərlik Sentinelli qəbiləsi yaşayır. Bu qəbilə, dünyadan tamamilə təcrid olunmuş halda, zamanın axışına qarşı mübarizə aparan ən ibtidai cəmiyyətlərdən biridir. Onlar heç bir sivilizasiyaya, modern texnologiyaya və ya xarici təsirə məruz qalmamışlar. Onlar, hələ də Daş dövrünün qaydalarına uyğun həyat sürür və əkinçilik və ya dulusçuluq kimi məşğuliyyətlərlə məşğul olmurlar.
Tarixi ilk təsadüflər
Sentinellilərlə ilk əlaqə cəhdi 1771-ci ildə baş tutub, amma bu cəhd səyahət edən gəminin qeyd etdiyi işıqlarla başa çatdı və gəmi öz yoluna davam etdi. 1867-ci ildə isə, "Nineviya" adlı ticarət gəmisi, adanın ətrafında yerləşən mərcan rifinə çırpılaraq qəzaya uğradı. Bu gəminin heyəti, üç gün ərzində yerli sakinlər tərəfindən oxlarla hücuma məruz qaldı və nəticədə xilasetmə missiyası gəlib onların cəsədlərini tapdı.
İlk antropoloji tədqiqatlar
Britaniyanın Hindistanı işğal etdiyi dövrdə, 1880-ci ildə Maurice Vidal Portman adaya tədqiqat məqsədilə gəldi. O, bir qrup dəniz zabiti və məhkumlarla birgə ada sahilinə enərək yerli sakinləri ələ keçirməyə çalışdı. Lakin, bir neçə gün sonra, bu tədqiqat nəticəsiz qaldı, çünki Sentinellilər heç bir zaman qonaqpərvər olmamış və onları öldürmək üçün hər zaman hərəkətə keçmişdilər.
Zorla qaytarılan uşaqlar və epidemiya
Sentinellilər, heç bir tədqiqatçı və ya yad adamın adaya girməsini istəmədiklərini açıq şəkildə bildirmişdilər. 1880-ci illərdə bir neçə uşaq zorla adadan götürülərək Port Bleyrə aparıldı, lakin onlar burada xəstələndilər və bir neçə gün sonra geri qaytarıldılar. Bunun nəticəsində, yerli əhali ilə əlaqə yaratma cəhdləri ciddi münaqişələrə səbəb oldu və bu tarix, Sentinellilərin öz ərazilərini müdafiə etmək üçün düşmənlərinə qarşı göstərdikləri qəddar reaksiyaların ilk nümunəsi oldu.
Sonraki cəhdlər və xəstəliklər
20-ci əsrin sonlarına yaxın, Hindistan hökuməti və antropoloqlar, Sentinellilər ilə əlaqə qurmağa cəhd etdilər, lakin bu cəhdlər də uğursuz oldu. 1970-ci illərdə, antropoloq Triloknath Pandit, bir neçə dəfə adaya yola düşərək, Sentinellilər ilə əlaqə qurmağa çalışdı. Lakin, hər dəfə onlar zəhərli oxlarla qarşılandı və geriyə qayıtmaq məcburiyyətində qaldılar. Pandit, 1974-cü ildə hədiyyələr apararaq, Sentinellilərin "öz şərtləri ilə" əlaqə yaratmağa çalışdığını bildirirdi. Bu zaman, onlar daha çox kokos və digər yerli meyvələri alqışlayırdılar.
Turizmin yasaq olması
1991-ci ildən etibarən, Hindistan hökuməti adaya olan səfərləri qadağan etdi. 2005-ci ildə isə, Şimali Sentinel adasına 5 kilometrlik bir təcrid zonası yaradıldı. 2006-cı ildə, Sentinel adasına cır-brakonyerlərin daxil olmasına cəhd edildi və nəticədə bu şəxslər yerlilər tərəfindən öldürüldü.
Son təsadüf: Amerikalı missioner
2018-ci ildə, amerikalı xristian missioner Con Allen Çau, İncil və futbol topu ilə adaya gedərək yerli əhalini xristianlaşdırmağa çalışdı. İlk iki səfəri uğursuz oldu, amma üçüncü cəhdi nəticəsində, yerli sakinlər onu oxlarla vuraraq öldürdülər. Çau'nun meyiti heç vaxt tapılmadı. Bu hadisə, yerli əhalinin xarici müdaxilələrə qarşı göstərdiyi qətiyyətli mövqeyin bir daha təzahürü oldu.
Nəticə
Şimali Sentinel adası və onun sakinləri, özlərini dünyadan tamamilə təcrid edərək həyatlarını davam etdirirlər. Hindistan hökuməti və beynəlxalq təşkilatlar, bu adanın təbii sərvətlərinə və sakinlərinin həyat tərzinə müdaxilə etməmək üçün sərt qanunlar qəbul ediblər. Bu ada, dünyanın ən təhlükəli və ən təcrid olunmuş yerlərindən biri olaraq qalır və bu vəziyyətin dəyişməsini gözləmək çətindir.
